Sweet and Creamy “eggfruit” ผลไม้เนื้อสีทอง ภาคเหนือและภาคอีสานเรียก "ม่อนไข่" ราชบุรีเรียกว่า "ลูกท้อพื้นบ้าน" ปราจีนบุรีเรียกว่า "ท้อเขมร" เพชรบูรณ์เรียก "ทิสซา" ฟิลิปปินส์ เรียก "chesa" ศรีลังกาเรียก "Laulu Lavulu" หรือ Lawalu



มีถิ่นกำเนิดมาจากประเทศเม็กซิโก กัวเตมาลา บราซิล และเอลซัลวาดอร์


คุณค่าทางโภชนาการของม่อนไข่ ต่อ 100 กรัม (ส่วนเนื้อ)

พลังงาน 138.8 กิโลแคลอรี
โปรตีน 1.68 กรัม
คาร์โบไฮเดรต 36.69 กรัม
ไขมัน 0.13 กรัม
เส้นใย 0.10 กรัม
น้ำ 60.6 กรัม
แคโรทีน (โปรวิตามินเอ) 0.32 มิลลิกรัม



วิตามินบี 1 0.17 มิลลิกรัม
วิตามินบี 2 0.0.1 มิลลิกรัม
วิตามินบี 3 3.72 มิลลิกรัม
วิตามินซี 58.1 มิลลิกรัม
ธาตุแคลเซียม 26.5 มิลลิกรัม



ธาตุฟอสฟอรัส 37.3 มิลลิกรัม
ธาตุเหล็ก 0.92 มิลลิกรัม
ทริปโตเฟน 28 มิลลิกรัม
เมไธโอนีน 13 มิลลิกรัม
ไลซีน 84 มิลลิกรัม

แหล่งที่มา: According to analyses made at the Laboratorio FIM de Nutrition in Havana




เมนูที่คนไทยนิยมรับประทาน คือ เน้นกินผลสุก 

เมนูที่คนฟลอริดา อเมริกา นิยมรับประทาน คือ อบม่อนไข่แล้วเติมเกลือ เติมพริกไทย เหมือนกินอาหารอบ 

หากมีโอกาสซื้อม่อนไข่ คุณพ่อบ้าน คุณแม่บ้าน จะทำเมนูไนรับประทานกันครับ


สั่งม่อนไข่กับชาวสวน ที่นี่

แนะนำของกินอร่อยๆ ให้นะ ไม่รู้จะกินอะไรก็มาที่นี Sunny Kitchen